ഇവിടെ പറയാന് പോകുന്നത് ദൈവമില്ല എന്ന് വാദിക്കുന്ന ദൈവനിഷേധികളോട് അല്ല നിങ്ങള്ക്ക് ദൈവമുണ്ട് എന്ന് സമര്ഥിച്ച് അവരുമായി തര്ക്കിക്കാനല്ല. മറിച്ച് ഇസ്ലാമിക വീക്ഷണ പ്രകാരം ദൈവനിഷേധികള് എന്ന വിഭാഗത്തില് ഒരു ദൈവം കുടികൊള്ളുന്നുണ്ട് എന്ന് പറയാനാണ്. ഇസ്ലാമിലെ ദൈവം ഒരു പൂജാവസ്തുവല്ല. മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അവന് വഴികാണിക്കുകയും ചെയ്ത ഒരു ദൈവമാണ്. മനുഷ്യന് നിരുപാധികമായി അനുസരിക്കുന്നതാരെയാണോ അവരെ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് അവരോധിക്കുന്നതിന് തുല്ല്യമാണ്. കാരണം ഉപാദിയേതുമില്ലാത്ത അനുസരണവും കീഴ്പ്പെടലും അല്ലാഹുവിന്റെ നിയമത്തിന് മുന്നിലായിരിക്കണം. നാസ്തികരെ സംബന്ധിച്ച് പൂജിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ദൈവത്തെ മാത്രമേ അവര്ക്ക് നിഷേധിക്കാന് കഴിയൂ. എന്നാല് അനുസരിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ദൈവം ഉണ്ടാവുക തന്നെ ചെയ്യും അതിനെ അയാല് ദൈവമെന്ന് വിളിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും. നിയമനിര്മാണത്തിനുള്ള പരമാധികാരം യഥാര്ഥ പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടാവല്ലാത്ത ദൈവത്തിന് കല്പ്പിച്ചരുളുന്നവര് ബഹുദൈവത്വപരമായി ദൈവസങ്കല്പത്തിന് അറിയാതെ അടിപ്പെടുകയാണ്.
വിശുദ്ധഖുര്ആനിലെ രണ്ട് സൂക്തങ്ങളാണ് ഇതിന് തെളിവ്. ദേഹേഛയെ ഇലാഹാക്കിയവനെ നീ കണ്ടുവോ എന്ന ചോദ്യം ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. സ്വന്തം ഇഛിക്കുന്നതാണ് അയാളുടെ ദൈവം. അല്ലങ്കില് അയാള്ക്ക് തോന്നുന്നതാണ് അനുസരിക്കപ്പെടേണ്ട നിയമമായി അദ്ദേഹം സ്വീകരിക്കുന്നത്. തനിക്ക് നിയമം നിര്മിക്കാന് മറ്റൊരു ദൈവമില്ലെന്നും എനിക്ക് ഞാന് തോന്നിയതാണ് എന്റെ യുക്തി ആവശ്യപ്പെടുന്നതാണ് നിയമം എന്ന് പറയുന്നതിലൂടെ അദ്ദേഹം തന്റെ ഇഛയെ ദൈവമാക്കുന്നു. ( സ്വേച്ഛയെ ദൈവമാക്കിയ മനുഷ്യന്റെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് നീ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? അത്തരക്കാരെ നേര്വഴിയിലാക്കാനുള്ള ചുമതലയേല്ക്കാന് നിനക്കു കഴിയുമോ? അവരിലധികമാളുകളും കേള്ക്കുകയും ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് കരുതുന്നുവോ? അവരോ, വെറും കാലികളെപ്പോലെയാകുന്നു. അല്ല; അവയെക്കാളേറെ വഴിതെറ്റിയവരാകുന്നു. - ഖുര്ആന് 25:43-44) വിശുദ്ധഖുര്ആന് ഇവരെ കാലികളോടുപമിക്കുന്നതില് ഒരു തത്വമുണ്ട്. കാലികള് അവയ്ക് നല്കപ്പെട്ട ജഡികമായ ഇഛകള്ക്കനുസരിച്ചാണ് ജീവിക്കുന്നത് വിശക്കുമ്പോള് ഭക്ഷിക്കണമെന്നും, ആവശ്യം നേരിടുമ്പോള് ലൈംഗികതയിലേര്പ്പടണമെന്നുമേ അതിനറിയൂ. അവയുടെ ജീവിതത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഒരു ധാര്മികതയുമില്ല. ഈ നിലവാരത്തിലേക്ക് മനുഷ്യന് അധഃപതിക്കുകയാകും ഈ ചിന്താഗതി പുലര്ത്തുന്നവന് ചെയ്യുന്നത്. സമൂഹത്തിലെ മാന്യത നിലനിര്ത്താന് നിലനില്ക്കുന്ന മൂല്യങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവരും അതേ പ്രകാരം നാം മുമ്പ് വിവരിച്ച വിധം മനസ്സിലെ ദൈവദത്തമായ ധാര്മികബോധത്തെ കെടുത്തിക്കളയാത്തവരില് നിലനില്ക്കുന്ന മാനുഷിക ഗുണങ്ങളും ഇല്ലാത്തവരിലൊഴികെ. ഇക്കാര്യത്തില് ദൈവത്തെ കേവല പൂജക്കുള്ള ഉപാധിയാക്കുന്നവരും പെടും. അവര് പൂജിക്കാനൊരു ദൈവത്തെ സ്വീകരിക്കുമ്പോള്. ജീവിതത്തിന്റെ വിവിധമേഖലയില് അനുസരിക്കപ്പെടുന്ന ദൈവങ്ങളെ വേറെ നിര്മിക്കുന്നുണ്ട്. അവയ്ക് ദൈവം എന്ന പേര് വിളിക്കുന്നുണ്ടോ ഇല്ലേ എന്നത് പ്രശ്നമല്ല.
ചിലര് പണ്ഡിതന്മാരെയും പുരോഹിതരെയും ഈ സ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. (അവര് മതപണ്ഡിതന്മാരെയും പുരോഹിതന്മാരെയും, അല്ലാഹുവിനെ കൂടാതുള്ള ദൈവങ്ങളായി വരിച്ചു. - ഖുര്ആന് 9:31) മുമ്പു ക്രിസത്യാനിയായിരുന്ന അദിയ്യുബ്നു ഹാത്തിം എന്ന പ്രവാചക ശിഷ്യന് ഇത് പെട്ടെന്ന് ഉള്കൊള്ളാന് കഴിഞ്ഞില്ല അദ്ദേഹം അതേകുറിച്ച് സംശയം ചോദിച്ചു. പ്രവാചകന് വിശദീകരിച്ചു. അവരുടെ കൂട്ടത്തിലെ പണ്ഡിതന്മാരും പുരോഹിതന്മാരും ഒരു കാര്യം അനുവദനീയമാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് അത് അനുവദനീയമായും ഒരുകാര്യം നിഷിദ്ധമാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് അതു നിഷിദ്ധമായും നിങ്ങള് അംഗീകരിക്കാറില്ലേ. അതുതന്നെയാണ് അവരെ ദൈവമാക്കലും അവര്ക്കുള്ള വഴിപ്പെടലും. ചുരുക്കത്തില് പറഞ്ഞുവരുന്നത് നാസ്തികരിലും ഇസ്ലാമിക ദൃഷ്ട്യാ ഒരു ദൈവം കുടികൊള്ളുന്നുണ്ട്. അത് സ്വന്തത്തെ സത്യാസത്യത്തിനുള്ള മാനദണ്ഡമാക്കുക വഴി ഉണ്ടായിത്തീരുന്ന ദൈവമാണ്. അത് പൂജിക്കപ്പെടുന്നില്ല പക്ഷെ അതിന് വഴിപ്പെടുകയും വിധേയനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
വിശുദ്ധഖുര്ആനിലെ രണ്ട് സൂക്തങ്ങളാണ് ഇതിന് തെളിവ്. ദേഹേഛയെ ഇലാഹാക്കിയവനെ നീ കണ്ടുവോ എന്ന ചോദ്യം ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. സ്വന്തം ഇഛിക്കുന്നതാണ് അയാളുടെ ദൈവം. അല്ലങ്കില് അയാള്ക്ക് തോന്നുന്നതാണ് അനുസരിക്കപ്പെടേണ്ട നിയമമായി അദ്ദേഹം സ്വീകരിക്കുന്നത്. തനിക്ക് നിയമം നിര്മിക്കാന് മറ്റൊരു ദൈവമില്ലെന്നും എനിക്ക് ഞാന് തോന്നിയതാണ് എന്റെ യുക്തി ആവശ്യപ്പെടുന്നതാണ് നിയമം എന്ന് പറയുന്നതിലൂടെ അദ്ദേഹം തന്റെ ഇഛയെ ദൈവമാക്കുന്നു. ( സ്വേച്ഛയെ ദൈവമാക്കിയ മനുഷ്യന്റെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് നീ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? അത്തരക്കാരെ നേര്വഴിയിലാക്കാനുള്ള ചുമതലയേല്ക്കാന് നിനക്കു കഴിയുമോ? അവരിലധികമാളുകളും കേള്ക്കുകയും ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് കരുതുന്നുവോ? അവരോ, വെറും കാലികളെപ്പോലെയാകുന്നു. അല്ല; അവയെക്കാളേറെ വഴിതെറ്റിയവരാകുന്നു. - ഖുര്ആന് 25:43-44) വിശുദ്ധഖുര്ആന് ഇവരെ കാലികളോടുപമിക്കുന്നതില് ഒരു തത്വമുണ്ട്. കാലികള് അവയ്ക് നല്കപ്പെട്ട ജഡികമായ ഇഛകള്ക്കനുസരിച്ചാണ് ജീവിക്കുന്നത് വിശക്കുമ്പോള് ഭക്ഷിക്കണമെന്നും, ആവശ്യം നേരിടുമ്പോള് ലൈംഗികതയിലേര്പ്പടണമെന്നുമേ അതിനറിയൂ. അവയുടെ ജീവിതത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഒരു ധാര്മികതയുമില്ല. ഈ നിലവാരത്തിലേക്ക് മനുഷ്യന് അധഃപതിക്കുകയാകും ഈ ചിന്താഗതി പുലര്ത്തുന്നവന് ചെയ്യുന്നത്. സമൂഹത്തിലെ മാന്യത നിലനിര്ത്താന് നിലനില്ക്കുന്ന മൂല്യങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവരും അതേ പ്രകാരം നാം മുമ്പ് വിവരിച്ച വിധം മനസ്സിലെ ദൈവദത്തമായ ധാര്മികബോധത്തെ കെടുത്തിക്കളയാത്തവരില് നിലനില്ക്കുന്ന മാനുഷിക ഗുണങ്ങളും ഇല്ലാത്തവരിലൊഴികെ. ഇക്കാര്യത്തില് ദൈവത്തെ കേവല പൂജക്കുള്ള ഉപാധിയാക്കുന്നവരും പെടും. അവര് പൂജിക്കാനൊരു ദൈവത്തെ സ്വീകരിക്കുമ്പോള്. ജീവിതത്തിന്റെ വിവിധമേഖലയില് അനുസരിക്കപ്പെടുന്ന ദൈവങ്ങളെ വേറെ നിര്മിക്കുന്നുണ്ട്. അവയ്ക് ദൈവം എന്ന പേര് വിളിക്കുന്നുണ്ടോ ഇല്ലേ എന്നത് പ്രശ്നമല്ല.
ചിലര് പണ്ഡിതന്മാരെയും പുരോഹിതരെയും ഈ സ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. (അവര് മതപണ്ഡിതന്മാരെയും പുരോഹിതന്മാരെയും, അല്ലാഹുവിനെ കൂടാതുള്ള ദൈവങ്ങളായി വരിച്ചു. - ഖുര്ആന് 9:31) മുമ്പു ക്രിസത്യാനിയായിരുന്ന അദിയ്യുബ്നു ഹാത്തിം എന്ന പ്രവാചക ശിഷ്യന് ഇത് പെട്ടെന്ന് ഉള്കൊള്ളാന് കഴിഞ്ഞില്ല അദ്ദേഹം അതേകുറിച്ച് സംശയം ചോദിച്ചു. പ്രവാചകന് വിശദീകരിച്ചു. അവരുടെ കൂട്ടത്തിലെ പണ്ഡിതന്മാരും പുരോഹിതന്മാരും ഒരു കാര്യം അനുവദനീയമാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് അത് അനുവദനീയമായും ഒരുകാര്യം നിഷിദ്ധമാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് അതു നിഷിദ്ധമായും നിങ്ങള് അംഗീകരിക്കാറില്ലേ. അതുതന്നെയാണ് അവരെ ദൈവമാക്കലും അവര്ക്കുള്ള വഴിപ്പെടലും. ചുരുക്കത്തില് പറഞ്ഞുവരുന്നത് നാസ്തികരിലും ഇസ്ലാമിക ദൃഷ്ട്യാ ഒരു ദൈവം കുടികൊള്ളുന്നുണ്ട്. അത് സ്വന്തത്തെ സത്യാസത്യത്തിനുള്ള മാനദണ്ഡമാക്കുക വഴി ഉണ്ടായിത്തീരുന്ന ദൈവമാണ്. അത് പൂജിക്കപ്പെടുന്നില്ല പക്ഷെ അതിന് വഴിപ്പെടുകയും വിധേയനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഒന്നുകൂടി വിശദമാക്കാം. ഭൗതിവാദപരമായ ബഹുദൈവത്വമാണ് നാസ്തികര്ക്കുള്ളത് എന്ന കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇസ്ലാമിനുള്ളത്. ഇസ്ലാമിലെ ദൈവം ഒരു പൂജാ വസ്തുവോ വെറുമൊരു ആരാധ്യനോ മാത്രമല്ല. മനുഷ്യന്റെ സാന്മാര്ഗിക വിധികര്ത്താവ് എന്ന ഒരു തലത്തിലാണ് മനുഷ്യനോട് ദൈവം അടുക്കുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ മറ്റെന്ത ഗുണങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും അതില് മനുഷ്യന്റെ നിഷേധം ഒട്ടും പ്രതികരണം ചെലുത്തുന്നില്ല. ഉദാഹരണം ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത് അല്ലാഹുവാണ് എന്ന വസ്തുത ആര് നിഷേധിച്ചാലും ഈ സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ ഘടനയില് യാതൊരു മാറ്റവും വരുന്നില്ല. എന്നാല് എനിക്ക് സന്മാര്ഗം മനസ്സിലാക്കാന് ഒരു ദൈവത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല അത് മനസ്സിലാക്കാന് എനിക്കെന്റെ ബുദ്ധി മതി എന്ന് പറയുന്നതോടുകൂടി ദൈവത്തിന് സന്മാര്ഗ വിധികര്ത്താവ് എന്ന നിലയില് നിഷേധിക്കുകയും സ്വന്തത്തെ തല്സ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്. തന്റെ ദൈവം പൂര്ണമായോ ഭാഗികമായോ താന്തന്നെ എന്ന വിശ്വാസം. പൂര്ണമായി ദൈവം ചമയുന്നവര് സാക്ഷാല് ദൈവത്തെയും ഉപദൈവങ്ങളെയും നിഷേധിക്കുന്നു. തങ്ങളെത്തന്നെയോ തങ്ങളെപ്പോലുള്ള മറ്റുമനുഷ്യരെയോ ഭൗതിക ലോകത്ത് തങ്ങളുടെ വിധാതാക്കളായി ധരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷെ അവര് വിശ്വാസം സമര്പ്പിക്കുന്നതാരിലായാലും അവരെ ദൈവങ്ങള് എന്ന് വിളിക്കുകയില്ല. നാസ്തികര്, യുക്തിവാദികള് എന്നൊക്കെയാണവര് സ്വയം വിളിക്കുക.
യുക്തിവാദികള് എന്ന് പറയുന്ന നാസ്തികരില് ചിലര് ദൈവമുണ്ടെങ്കില് ഉണ്ടായിക്കോട്ടെ പക്ഷെ മനുഷ്യനുമായി ആ ദൈവത്തിന് പ്രത്യേക ബന്ധമൊന്നുമില്ല എന്ന് കരുതുന്നവരാണ്. ചിലര് സൃഷ്ടിപ്പ് ദൈവത്തിന് നല്കുന്നവരാണെങ്കിലും പ്രപഞ്ചത്തെ പരിപാലിക്കുകയോ ഭരിക്കുകയോ ഒന്നും ചെയ്യാത്ത ദൈവത്തെയാണ് സങ്കല്പിക്കുന്നത്. ഇവരിലാരും വിഗ്രഹങ്ങള് ഉണ്ടാക്കുകയോ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ദൈവം മനുഷ്യന് എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേകം നിയമനിര്ദ്ദേശങ്ങള് നല്കി എന്ന് വിശ്വസിക്കാത്തതിനാല് പ്രവാചകന്മാരെയോ അവരിലൂടെ ലഭ്യമായ മറ്റ് അദൃശ്യവിജ്ഞാനത്തിലോ വിശ്വസിക്കുന്നുമില്ല. എന്നാല് തങ്ങള് വിശ്വാസമര്പിച്ച വ്യക്തികളെ-സംഘങ്ങളെ-അവരുടെ സിദ്ധാന്തങ്ങളെ സത്യത്തിന്റെയും ധര്മത്തിന്റെയും ആത്യന്തിക ധര്മശാസനാധികാരം സൃഷ്ടികളില് ആരോപിക്കുന്നതിലൂടെയാണ് ഇക്കൂട്ടര് ബഹുദൈവവാദികളുടെ സ്ഥാനത്തെത്തുന്നത്. ചുരുക്കത്തില് നിരീശ്വരവാദികള് സൃഷ്ടിക്കുകയും പൂജിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ദൈവത്തില് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമേ അര്ഥമാക്കുന്നുള്ളൂ. ദേഹേഛയെ അവര് സാന്മാര്ഗിക വിധികര്ത്താവിന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിര്ത്തി അതിനെ അനുസരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ദൈവത്തില് പങ്ക് ചേര്ക്കുന്നു. യുക്തിവാദികളുടെ ദൈവം അവരുടെ ഇഛതന്നെ.