ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഇടപെടുന്നുവോ ?.

വെളിപാട് സ്വകാര്യമായിനല്‍കിയതെന്തിന് ? എന്ന പോസ്റ്റിലെ ഉള്ളടക്കത്തോട് പ്രതികരിച്ചുകൊണ്ട് റാം നല്‍കിയ പ്രതികരണമാണ് താഴെ നല്‍കുന്നത്.

ram said...

ലത്തീഫ്,

ദൈവം ഓരോരുത്തര്‍ക്കും ദിവ്യസന്ദേശം പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം എത്തിച്ചുകൊടുക്കുകയാണ് വേണ്ടതെന്നല്ലല്ലോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. ദൂരെയിരുന്നു നമ്മെ ഭരിക്കുന്ന സര്‍വശക്തനായ ഒരു ദൈവമുണ്ടെങ്കില്‍ (I don't know - I am completely open minded about that possibility), ആ ദൈവം നമുക്ക് വേണ്ടി ഒരു നിയമ വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍, അത് നമുക്ക് സംശയാതീതമായി എത്തിച്ചു തരാന്‍ ആ ദൈവത്തിനു കഴിയുമായിരുന്നു. സത്യസന്ധനായ ഒരു വ്യക്തിക്ക് വെളിപാട് നല്‍കിയാലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലശേഷം അനുയായികള്‍ അത് പരസ്പര വിരുദ്ധമായി വ്യാഖ്യാനിക്കാനും തമ്മിലടിക്കാനും ഇടയാകും. മാത്രമല്ല, അധികാരത്തിനു വേണ്ടി എല്ലാ കാലത്തും ആളുകള്‍ അത് ദുരുപയോഗം ചെയ്യുകയും ചെയ്യും. മുഹമ്മദ്‌ നബിയുടെ അനുയായികള്‍ തമ്മില്‍ തല തല്ലിക്കീറുന്ന പല വിഭാഗങ്ങളായി പിരിഞ്ഞത് നാം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ. എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരുടെയും പിന്‍ഗാമികള്‍ ഇങ്ങനെ തന്നെ ആണ്. Followers of charismatic leaders always split into different groups after their time. ദൈവത്തിന്റെ സന്ദേശം ഇങ്ങനെ ലോകത്തില്‍ സംഘര്‍ഷം വളര്‍ത്തുന്ന ഒന്നായി എങ്ങിനെ മാറി എന്ന് ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ മനുഷ്യന്‍ നടത്തുന്ന കളികള്‍ ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ വലിയ ബുദ്ധിയൊന്നും വേണ്ട, open mind മാത്രം മതി. അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ കരുതുന്നത്, ദൈവം നമുക്ക് ശരിയും തെറ്റും തിരിച്ചറിയാനുള്ള സത്ബുദ്ധി നല്‍കിയിട്ടുണ്ടെന്നും സമൂഹം അതിനാവശ്യമായ നിയമങ്ങളോ ആചാരങ്ങളോ സ്വയം നിര്‍മിക്കും എന്നും ആണ് (ഓരോ സമൂഹവും അതിന്റെ സാംസ്കാരിക പശ്ചാത്തലത്തില്‍ വിവിധ രീതിയില്‍ ഇത് നടപ്പാക്കുന്നു). ലോകത്തൊരു സമൂഹവും അന്യന്റെ മുതല്‍ മോഷ്ടിക്കുന്നതോ ബലഹീനരെ ദ്രോഹിക്കുന്നതോ നല്ലതായി കണക്കാക്കുന്നില്ല. ദുരാചാരങ്ങള്‍ എല്ലായിടത്തും കാണും പക്ഷെ കാലക്രമേണ എല്ലാ സമൂഹങ്ങളും അവ സ്വയം തിരുത്തും, കൂടുതല്‍ നല്ല നിയമങ്ങളും regulations -ഉം ഉണ്ടാക്കും. അതിനു ദൈവത്തിന്റെ നിയമം എന്ന പേരില്‍ ആരും പ്രബോധനം നല്‍കേണ്ട കാര്യമില്ല, പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്നത്തെ കാലത്ത്. ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഇടപെടുന്നതിന്റെ പേരാണ് theocracy. അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ലത്തീഫ് സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നത് അതിനെയാണ്.

December 11, 2012 4:06 AM

ram said...

ഞാന്‍ ചോദിച്ച ഏറ്റവും പ്രധാന ചോദ്യം ലത്തീഫ് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു. This was my most important question - If withdrawing from the political aspects of Islamic faith can create peace in the world, why in the name of God you don't do that? ഈ ചോദ്യത്ത്തിനര്‍ത്ഥം നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസങ്ങള്‍ എല്ലാം വീടിനുള്ളില്‍ മാത്രം വേണം എന്നല്ല. ഒരു വ്യക്തിയുടെ വിശ്വാസം സമൂഹത്തില്‍ സ്വാധീനം ചെലുത്തുക തന്നെ ചെയ്യും എന്ന് നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞതിനോട് യോജിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഇന്നത്തെ ബഹുസ്വര സമൂഹത്തില്‍ മതങ്ങള്‍ സ്വയം പാലിക്കേണ്ട അതിരുകള്‍ ഉണ്ട്. ഒരു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞാല്‍ യൂറോപ്പിലും അമേരിക്കയിലും ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ഈ സംയമനം പാലിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍ 16 വര്‍ഷമായി United States-ല്‍ ജീവിക്കുന്നു. എന്റെ ഭാര്യ ഗുജറാത്തി മുസ്ലിം ആണ് (എന്നും aayatul kursi ചൊല്ലിയിട്ടെ ഉറങ്ങാറുള്ളൂ. religion ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരിക്കലും ഒരു പ്രശ്നമായിട്ടില്ല. ഭഗവത് ഗീതയും ഖുറാനും ഒരുപോലെ മാത്രമേ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ - that is, something from our past that not only has great literary elegance, but also showcases the human intellectual achievements from those ancient times. I do not know if it is delivered directly from God - may be, or may be not who cares - but I can respect it nevertheless. It is that kind of respect our modern times demands from each one of us, but unfortunately those who follow the political islamic ideology get carried away exactly in the opposite direction - remember the Taliban blasting the Bamiyan Budha statues because that was not conforming to whatever they believed!). ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ എത്ര religiously conforming ആയാലും രാജ്യത്തെ നിയമങ്ങള്‍ മാറ്റി പകരം ദൈവ നിയമം കൊണ്ടുവരണം എന്ന് പറയില്ല. എല്ലാവര്ക്കും ഒരേ നിയമം, അതനുസരിച്ച് എല്ലാവരും സമാധാനമായി ജീവിക്കുന്നു. റംസാന്‍ സമയത്ത് public library-കളില്‍ പോലും ഇവിടെ ഉച്ച പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്ക് സൗകര്യം ചെയ്തു കൊടുക്കാറുണ്ട്, ഞാന്‍ പല പ്രാവശ്യം പങ്കെടുത്തിട്ടും ഉണ്ട്. എല്ലാ മതക്കാര്‍ക്കും ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ട് - everyone has the freedom to congregate religiously and observe their customs and traditions. ആധുനിക സമൂഹം ഇങ്ങിനെയാണ്. ഇതൊരു traditionally Christian nation ആണെങ്കിലും, christian group -കള്‍ക്ക് politics-ല്‍ സ്വാധീനം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇതൊരിക്കലും ഒരു മതത്തിന്റെ പേരില്‍ public policy നിര്‍ണയിക്കുന്ന ഒരു രാജ്യം ആവില്ല and that is a major reason I love living my life here. ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ താങ്കളുടെ ദൃഷ്ടിയില്‍ യഥാര്‍ത്ഥ (പൂര്‍ണ) മുസ്ലിംകള്‍ അല്ലായിരിക്കും പക്ഷെ എനിക്കറിയാവുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ആരും ഇവിടെ ശരിയ നിയമങ്ങളാണ് വേണ്ടത് എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതായി അറിയില്ല. അതിനാല്‍ ഇവിടെ അവര്‍ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്ന ഇസ്ലാം നവീകരിക്കപ്പെട്ട ഇസ്ലാം ആണെന്ന് പറയാം (മറ്റെല്ലാ മതങ്ങളെയും പോലെ, വിശ്വാസവും രാഷ്ട്രീയവും കൂട്ടിക്കുഴക്കാത്ത ഒരു മതം). ഇസ്ലാം ഇവിടെ ഇങ്ങനെ സമാധാനപരമായ ഒരു മതമായി ജീവിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണം അവര്‍ ഇവിടെ ന്യൂനപക്ഷമാണെന്നുള്ളതാണ്. രണ്ടാമത്തെ കാരണം ആയി എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ഇവിടെ അവര്‍ക്ക് ഒരിക്കലും അധികാരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അതുകൊണ്ട് ഇന്ത്യയിലെ പോലെ നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രതാപം വീണ്ടെടുക്കാനുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും പേറി ആരും കഴിയുന്നില്ല എന്നാണ്. ഇവിടെ വിശ്വാസിയായി ഇസ്ലാമിന്റെ 5 tenets-ഉം പാലിച്ചു ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ദൈവ നിയമം നടപ്പിലാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാത്തതിനു ഒരു ദിവസം ദൈവത്തിനോട് സമാധാനം പറയേണ്ടി വരും എന്നൊക്കെയാണ് താങ്കള്‍ കരുതി വച്ചിരിക്കുന്നതെങ്കില്‍ കഷ്ടം എന്നല്ലാതെ എന്ത് പറയാന്‍!. !!

December 11, 2012 4:07 AM

വളരെ വ്യക്തമായി തന്നെ നല്‍കിയ ചോദ്യത്തിനാണ് ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞത് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചത്  ((1. ദൈവം മനുഷ്യര്‍ക്കെല്ലമായി തന്ന ഈ നിയമ വ്യവസ്ഥ എന്തിനു ഒരാളുടെ ചെവിയില്‍ മാത്രം പറഞ്ഞു?)) മനുഷ്യര്‍ക്കേവര്‍ക്കുമായി നല്‍കിയ നിയമവ്യവസ്ഥ എന്തിനു ഒരാളുടെ ചെവിയില്‍ മാത്രം പറഞ്ഞുവെന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ ,  എന്തുകൊണ്ട് എല്ലാവര്‍ക്കും നല്‍കിയില്ല എന്നല്ലേ അതിന്റെ മറ്റൊരു ധ്വനി.

['ദൂരെയിരുന്നു നമ്മെ ഭരിക്കുന്ന സര്‍വശക്തനായ ഒരു ദൈവമുണ്ടെങ്കില്‍ (I don't know - I am completely open minded about that possibility), ആ ദൈവം നമുക്ക് വേണ്ടി ഒരു നിയമ വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍, അത് നമുക്ക് സംശയാതീതമായി എത്തിച്ചു തരാന്‍ ആ ദൈവത്തിനു കഴിയുമായിരുന്നു. സത്യസന്ധനായ ഒരു വ്യക്തിക്ക് വെളിപാട് നല്‍കിയാലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലശേഷം അനുയായികള്‍ അത് പരസ്പര വിരുദ്ധമായി വ്യാഖ്യാനിക്കാനും തമ്മിലടിക്കാനും ഇടയാകും. മാത്രമല്ല, അധികാരത്തിനു വേണ്ടി എല്ലാ കാലത്തും ആളുകള്‍ അത് ദുരുപയോഗം ചെയ്യുകയും ചെയ്യും. മുഹമ്മദ്‌ നബിയുടെ അനുയായികള്‍ തമ്മില്‍ തല തല്ലിക്കീറുന്ന പല വിഭാഗങ്ങളായി പിരിഞ്ഞത് നാം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ. എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരുടെയും പിന്‍ഗാമികള്‍ ഇങ്ങനെ തന്നെ ആണ്.']

അദ്ദേഹത്തിന് ഇതാണ് ചോദിക്കാനുള്ളത് എങ്കില്‍ ഉത്തരം വേറെ തന്നെ നല്‍കാം. ആദ്യത്തെ ചോദ്യത്തിലെ സൂക്ഷമതക്കുറവ് റാമിന് ബോധ്യപ്പെട്ടുവെന്നാണ് ചോദ്യം തിരുത്തിയതില്‍നിന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നത്. റാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. സ്വന്തമായി വിവേചനാധികാരം ഉപയോഗപ്പെടുത്തി നല്ലതോ തിയ്യതോ തെരഞ്ഞെടുക്കാവുന്ന വിധം മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ച് അവന് ജീവിതത്തിന്റെ ഏല്ലാ തുറകളിലേക്കും വേണ്ട നിയമം പ്രവാചകന്‍മാരിലൂടെ സന്ദര്‍ഭാനുസരണം നല്‍കുകയാണ് മനുഷ്യചരിത്രത്തിലൂടനീളം ദൈവം നിര്‍വഹിച്ചുവന്നത്. വേദഗ്രന്ഥങ്ങളിലൂടെ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ട പ്രവാചകന്‍മാരുടെ പ്രബോധനം വീക്ഷിച്ചാല്‍ അത് ബോധ്യമാകും. ഏത് മേഖലയിലെ നിയമം മനുഷ്യന്‍ സ്വേഛയാല്‍ സ്വീകരിക്കുന്നുവോ അവിടെ അവന് സമാധാനം ലഭ്യമാകും. ദൈവം നല്‍കിയനിയമമായതുകൊണ്ട് അതിന് വിരുദ്ധം പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല എന്ന തെറ്റായ ധാരണയാണ് റാമിനെ ഭരിക്കുന്നത്. അതില്‍നിന്നാണ് ഇത്തരം സംശയങ്ങള്‍ ഉയരുന്നതും. മനുഷ്യന്‍ ദൈവദത്തമായ നിയമം സ്വീകരിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ അതിന്റെ ദോശം ദൈവത്തിനല്ല അവന് തന്നെയാണ്.

സത്യസന്ധനായ ഒരാളിലൂടെ നിയമം നല്‍കപ്പെട്ടാലും അദ്ദേഹത്തിന് ശേഷം എന്നല്ല അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരിക്കെ തന്നെ അനുയായികളെന്ന് പറയുന്നവര്‍ക്ക് ഭിന്നിക്കാവുന്നും ഭാഗികമായോ പൂര്‍ണമായോ നിഷേധിക്കാവുന്നതുമാണ്. എത്രയാണോ അവര്‍ ഭിന്നിച്ചത് എത്രമാത്രം അവര്‍ പ്രവാചക കല്‍പയില്‍നിന്നകന്നുവോ അത്രയും അവരുടെ ജീവിതത്തെ തന്നെ കൂടുസ്സാക്കുകയാണ് അവര്‍ ചെയ്യുന്നത്. മുഹമ്മദ് നബിയുടെ അനുയായികളെന്ന് പറയുന്നവര്‍ തലതല്ലിക്കീറുന്നെങ്കില്‍ അതിനര്‍ഥം അവര്‍ അത്രയും പ്രവാചക സന്ദേശത്തില്‍നിന്ന് അകന്നുവെന്ന് മാത്രമാണ്. എല്ലാ പ്രവാചകന്‍മാരുടെ പിന്‍ഗാമികള്‍ അങ്ങനെ തന്നെ എന്ന റാമിന്റെ പ്രസ്താവന അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശരിയാണ്.

['Followers of charismatic leaders always split into different groups after their time. ദൈവത്തിന്റെ സന്ദേശം ഇങ്ങനെ ലോകത്തില്‍ സംഘര്‍ഷം വളര്‍ത്തുന്ന ഒന്നായി എങ്ങിനെ മാറി എന്ന് ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ മനുഷ്യന്‍ നടത്തുന്ന കളികള്‍ ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ വലിയ ബുദ്ധിയൊന്നും വേണ്ട, open mind മാത്രം മതി. അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ കരുതുന്നത്, ദൈവം നമുക്ക് ശരിയും തെറ്റും തിരിച്ചറിയാനുള്ള സത്ബുദ്ധി നല്‍കിയിട്ടുണ്ടെന്നും സമൂഹം അതിനാവശ്യമായ നിയമങ്ങളോ ആചാരങ്ങളോ സ്വയം നിര്‍മിക്കും എന്നും ആണ് (ഓരോ സമൂഹവും അതിന്റെ സാംസ്കാരിക പശ്ചാത്തലത്തില്‍ വിവിധ രീതിയില്‍ ഇത് നടപ്പാക്കുന്നു). ലോകത്തൊരു സമൂഹവും അന്യന്റെ മുതല്‍ മോഷ്ടിക്കുന്നതോ ബലഹീനരെ ദ്രോഹിക്കുന്നതോ നല്ലതായി കണക്കാക്കുന്നില്ല. ദുരാചാരങ്ങള്‍ എല്ലായിടത്തും കാണും പക്ഷെ കാലക്രമേണ എല്ലാ സമൂഹങ്ങളും അവ സ്വയം തിരുത്തും, കൂടുതല്‍ നല്ല നിയമങ്ങളും regulations -ഉം ഉണ്ടാക്കും. അതിനു ദൈവത്തിന്റെ നിയമം എന്ന പേരില്‍ ആരും പ്രബോധനം നല്‍കേണ്ട കാര്യമില്ല, പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്നത്തെ കാലത്ത്. ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഇടപെടുന്നതിന്റെ പേരാണ് theocracy. അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ലത്തീഫ് സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നത് അതിനെയാണ്.']

ഈ പറയുന്നതില്‍ കുറേ ശരിയും കുറേ തെറ്റും ഉണ്ട്. പ്രവാചകന്‍മാര്‍ക്ക് ശേഷം അവരുടെ അനുയായികള്‍ ഭിന്നിക്കാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട് എന്നതും, ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ പലരും കളിക്കുന്നുവെന്നതും, ദൈവം നമ്മുക്ക് തെറ്റും ശരിയും തിരിച്ചറിയാനുള്ള സത്ബുദ്ധി നല്‍കിയിട്ടുണ്ടെന്നതും, തിന്മകളെ തിന്മകളായി കാണാന്‍ മനുഷ്യവംശത്തിന് കഴിവുണ്ട് എന്നതും ശരിയാണ്. എന്നാല്‍ ദുരാചാരങ്ങള്‍ എല്ല സമൂഹങ്ങളും സ്വയം തിരുത്താറില്ല. പലപ്പോഴും പ്രവാചകന്‍മാരുടെ അത്യധ്വാനവും എണ്ണമറ്റ അതിന്റെ അനുയായികളുടെ പരിശ്രമവും അതിന് വേണ്ടി വരാറുണ്ട്. മനുഷ്യനുണ്ടാക്കുന്ന നിയമങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ നല്ലതാകണം എന്നില്ല. ഇന്ത്യയില്‍ ഇയ്യിടെ ഭീകരതയുടെ പേര്‍ പറഞ്ഞ് ഉണ്ടാക്കുന്ന നിയമങ്ങള്‍ മനുഷ്യാവകാശങ്ങളെ കൂടുതല്‍ ഹനിക്കാന്‍ സകലവിധ സൌകര്യങ്ങളും നല്‍കുന്നതാണ്. ഗാന്ധിജി നിര്‍ദ്ദേശിച്ച മദ്യനിരോധനത്തിന് പകരം ഇന്നും മദ്യം യഥേഷ്ടം ഒഴുക്കാന്‍ പര്യാപ്തമാകുന്ന നിയമങ്ങളാണ് നിര്‍മിക്കപ്പെടുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന് വേണ്ടി സൂചിപ്പിച്ചുവെന്ന് മാത്രം. ഥിയോക്രസിയും ഞാന്‍ പറയുന്ന നിയമവും എങ്ങനെ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നുവെന്ന് എന്റെ മറ്റൊരു പോസ്റ്റില്‍ ചര്‍ച ചെയ്തതാണ്.

['ഞാന്‍ ചോദിച്ച ഏറ്റവും പ്രധാന ചോദ്യം ലത്തീഫ് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു. This was my most important question - If withdrawing from the political aspects of Islamic faith can create peace in the world, why in the name of God you don't do that? ഈ ചോദ്യത്ത്തിനര്‍ത്ഥം നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസങ്ങള്‍ എല്ലാം വീടിനുള്ളില്‍ മാത്രം വേണം എന്നല്ല. ഒരു വ്യക്തിയുടെ വിശ്വാസം സമൂഹത്തില്‍ സ്വാധീനം ചെലുത്തുക തന്നെ ചെയ്യും എന്ന് നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞതിനോട് യോജിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഇന്നത്തെ ബഹുസ്വര സമൂഹത്തില്‍ മതങ്ങള്‍ സ്വയം പാലിക്കേണ്ട അതിരുകള്‍ ഉണ്ട്.']

ഈ ചോദ്യം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചതല്ല. ഈ സംശയം വരാനിടയാക്കുന്ന തെറ്റിദ്ധാരണ നീക്കാനാണ് ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചത്. ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസത്തില്‍നിന്ന് രാഷ്ട്രീയാധ്യാപനങ്ങളെ മാറ്റിനിര്‍ത്തുന്ന പക്ഷെ ലോകത്ത് സമാധാനം പുലരും എന്നത് ഒരു മൂഢധാരണയാണ്. ദൈവിക നിയമങ്ങള്‍ കാലികമല്ലെന്നും അതു മനുഷ്യന്റെ രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നം കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ പര്യാപ്തമല്ലെന്നും സമ്മതിക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ് അത്തരം ഒരു പ്രവൃത്തിയിലുടെ സംഭവിക്കുന്നത്. ബഹുസ്വര സമൂഹത്തില്‍ പിന്തുടരാവുന്നതല്ല ഇസ്ലാമിന്റെ രാഷ്ട്രീയ നിയമങ്ങളെന്നും അതിലൂടെ വരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇതൊക്കെ ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രീയത്തെക്കുറിച്ച അജ്ഞതയില്‍നിന്നു മാത്രമാണ് ഉണ്ടാകുന്നത് എന്ന് ന്യായമായും വിശ്വസിക്കാവുന്നതാണ്. ഇസ്ലാം അതിന്റെ രാഷ്ട്രീധ്യാപനങ്ങള്‍ ആരംഭിച്ചത് തന്നെ ബഹുസ്വര സമൂഹത്തിലാണ് എന്നത് ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന പാഠമാണ്.

['ഒരു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞാല്‍ യൂറോപ്പിലും അമേരിക്കയിലും ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ഈ സംയമനം പാലിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍ 16 വര്‍ഷമായി United States-ല്‍ ജീവിക്കുന്നു. എന്റെ ഭാര്യ ഗുജറാത്തി മുസ്ലിം ആണ് (എന്നും aayatul kursi ചൊല്ലിയിട്ടെ ഉറങ്ങാറുള്ളൂ. religion ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരിക്കലും ഒരു പ്രശ്നമായിട്ടില്ല. ഭഗവത് ഗീതയും ഖുറാനും ഒരുപോലെ മാത്രമേ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ']

ഇസ്ലാമിനെ അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയവീക്ഷണങ്ങളോടൊപ്പം ഉള്‍കൊള്ളുകയും പ്രബോധനം നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍ അവര്‍ ജീവിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളില്‍ വിഘടിതരും അഞ്ചാംപത്തികളുമായി നിലകൊള്ളണം എന്നത് ഇസ്ലാമിന്റെ സന്ദേശമല്ല. സാധ്യമാകുന്നത്ര മറ്റേത് പൌരനെയും പോലെ, എന്നല്ല അതിലുപരിയായി രാഷ്ട്രത്തിന്റെ നിയമങ്ങളെ പാലിക്കുകയും രാജ്യത്തിനും നിവാസികള്‍ക്കും സേവനം ചെയ്തു കഴിഞ്ഞുകൂടുകയും വേണം. സത്യത്തില്‍ അങ്ങനെ തന്നെയാണ് അത്തരം ഇസ്ലാമിക പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ അവര്‍ ഇസ്ലാമിനെ സമഗ്രമായി പ്രബോധനം ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടുമാത്രം അവരുടെ നിഷ്കളങ്കതയെയും സേവനതല്‍പരതയേയും കപടതയായി അവതരിപ്പിക്കുകയാണ് വിമര്‍ശകര്‍ ചെയ്യുന്നത്. ഭഗവത് ഗീതയെയും ഖുര്‍ആനെയും ഒരേ പോലെ തോന്നുന്ന താങ്കളും ഖുര്‍ആനെ പ്രത്യേകമായി കാണുന്ന താങ്കളുടെ ഭാര്യയും ഭഗതഗീതക്ക് പ്രാധാന്യം നല്‍കുന്ന രാമനും ഒരേ പോലെ സൌഹാര്‍ദ്ദത്തില്‍ ജീവിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലപ്പുറം മറ്റൊന്നും ഇസ്ലാമിനും പ്രബോധനം ചെയ്യാനില്ല.

[' ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ എത്ര religiously conforming ആയാലും രാജ്യത്തെ നിയമങ്ങള്‍ മാറ്റി പകരം ദൈവ നിയമം കൊണ്ടുവരണം എന്ന് പറയില്ല. എല്ലാവര്ക്കും ഒരേ നിയമം, അതനുസരിച്ച് എല്ലാവരും സമാധാനമായി ജീവിക്കുന്നു. റംസാന്‍ സമയത്ത് public library-കളില്‍ പോലും ഇവിടെ ഉച്ച പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്ക് സൗകര്യം ചെയ്തു കൊടുക്കാറുണ്ട്, ഞാന്‍ പല പ്രാവശ്യം പങ്കെടുത്തിട്ടും ഉണ്ട്. എല്ലാ മതക്കാര്‍ക്കും ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ട് - everyone has the freedom to congregate religiously and observe their customs and traditions. ആധുനിക സമൂഹം ഇങ്ങിനെയാണ്. ']

മുസ്ലിംകള്‍ പ്രബോധനവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി പറയുമ്പോള്‍ പ്രധാനമായും മൂന്ന് തരമുണ്ട്. ഒരു വിഭാഗം പ്രത്യേകിച്ച് ഇസ്ലാമിനെ കേവലം ഒരു സാമ്പ്രദായിക മതമെന്ന നിലക്ക് കാണുന്നവരാണ്. അവര്‍ക്ക് അതിനെ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് പ്രബോധനം ചെയ്യേണ്ടതാണ് എന്ന വിചാരം പോലും ഇല്ല. മറ്റൊരു വിഭാഗം ഇസ്ലാമിന്റെ രാഷ്ട്രീയ വശത്തെ എന്തോ കാരണത്താല്‍ മറച്ചുവെച്ച് പ്രബോധനം ചെയ്യുന്നവരാണ്. മൂന്നാമത്തെ വിഭാഗം രാഷ്ട്രീയമടക്കമുള്ള ഇസ്ലാമിന്റെ ഭൌതികവും ആത്മീയവുമായ വിശാല വശങ്ങളെ ജനങ്ങളില്‍ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നവരാണ്. സത്യത്തില്‍ മൂന്നാമത്തെ വിഭാഗമാണ് ഇസ്ലാമിനോട് കൂടുതല്‍ സത്യസന്ധമായ നിലപാട് സ്വീകരിക്കുന്നവര്‍ എന്ന അഭിപ്രായമാണ് എനിക്കുള്ളത്. എന്നാല്‍ ഇസ്ലാമികമല്ലാത്ത ഒരു നാട്ടില്‍ ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിം പ്രബോധകന്റെ പ്രഥമ പരിഗണനയര്‍ഹിക്കുന്നത് ആ രാജ്യത്തെ നിയമം മാറ്റി പകരം ദൈവനിയമം കൊണ്ടുവരുന്നതല്ല. അതടക്കമുള്ള ഇസ്ലാമിനെ പ്രബോധനം ചെയ്യലാണ് അവന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം. സ്വാഭാവികമായും ഇസ്ലാമിന്റെ ദൈവ വീക്ഷണം എതിര്‍ക്കപ്പെടുന്നത് പോലെ തന്നെ ശക്തമായ എതിര്‍പ്പ് രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണം പ്രബോധനം ചെയ്യുമ്പോഴും ഉണ്ടാകും. എതിര്‍പ്പുള്ളത് മാറ്റിവെക്കുകയാണെങ്കില്‍ ഇസ്ലാമിലെ ഏകദൈവ വീക്ഷണവും പ്രബോധനം ചെയ്യാനാവില്ല.

ആധുനിക സമൂഹം എന്നാല്‍ ആരോടും ഒന്നും പറയാനില്ലാത്ത കുറേ മൂഢന്മാരുടെ കൂട്ടമാണ് എന്ന് ധരിക്കുന്നുണ്ടോ. ആശയസമരവും സംവാദവും തീരെ നടക്കാന്‍ പാടില്ലാത്ത ഒരു വിഭാഗമല്ല ആധുനിക സമൂഹമെങ്കില്‍ ഇസ്ലാമും അവര്‍ ചര്‍ച ചെയ്യും. അതിന്റെ ദൈവവീക്ഷണവും സാമ്പത്തിക-സാമൂഹിക-സാംസ്കാരിക-രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണവും അവര്‍ ചര്‍ച ചെയ്യും. ഇസ്ലാം വിമര്‍ശകര്‍ ആദ്യം ചെയ്യേണ്ടത്, ഇസ്ലാമിന്റെ പക്ഷത്ത് നിന്ന് തങ്ങളോട് സംവദിക്കുന്നവരുടെ വീക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചെങ്കിലും സാമാന്യധാരണയുണ്ടാക്കുക എന്നതാണ്. അല്ലെങ്കില്‍ ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രീയം എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോഴേക്ക്  സൌദിഅറേബ്യയില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന രാജാധിപത്യഭരണത്തേയും സിറിയയിലെ സ്വേഛാധിപത്യത്തെയുമൊക്കെ മുന്‍നിര്‍ത്തി രക്തം ചൂടുപിടിച്ച് അര്‍ഥമില്ലാതെ പുലമ്പി ജനമധ്യത്തില്‍ പരിഹാസ്യരാവുക മാത്രമായിരികും സംഭവിക്കുക.

['ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ താങ്കളുടെ ദൃഷ്ടിയില്‍ യഥാര്‍ത്ഥ (പൂര്‍ണ) മുസ്ലിംകള്‍ അല്ലായിരിക്കും പക്ഷെ എനിക്കറിയാവുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ആരും ഇവിടെ ശരിയ നിയമങ്ങളാണ് വേണ്ടത് എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതായി അറിയില്ല. അതിനാല്‍ ഇവിടെ അവര്‍ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്ന ഇസ്ലാം നവീകരിക്കപ്പെട്ട ഇസ്ലാം ആണെന്ന് പറയാം (മറ്റെല്ലാ മതങ്ങളെയും പോലെ, വിശ്വാസവും രാഷ്ട്രീയവും കൂട്ടിക്കുഴക്കാത്ത ഒരു മതം). ഇസ്ലാം ഇവിടെ ഇങ്ങനെ സമാധാനപരമായ ഒരു മതമായി ജീവിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണം അവര്‍ ഇവിടെ ന്യൂനപക്ഷമാണെന്നുള്ളതാണ്. രണ്ടാമത്തെ കാരണം ആയി എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ഇവിടെ അവര്‍ക്ക് ഒരിക്കലും അധികാരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അതുകൊണ്ട് ഇന്ത്യയിലെ പോലെ നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രതാപം വീണ്ടെടുക്കാനുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും പേറി ആരും കഴിയുന്നില്ല എന്നാണ്. ഇവിടെ വിശ്വാസിയായി ഇസ്ലാമിന്റെ 5 tenets-ഉം പാലിച്ചു ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്‍ ദൈവ നിയമം നടപ്പിലാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാത്തതിനു ഒരു ദിവസം ദൈവത്തിനോട് സമാധാനം പറയേണ്ടി വരും എന്നൊക്കെയാണ് താങ്കള്‍ കരുതി വച്ചിരിക്കുന്നതെങ്കില്‍ കഷ്ടം എന്നല്ലാതെ എന്ത് പറയാന്‍!. !!']

ഒരിടത്ത് ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകളെക്കുറിച്ചും അവരെ യഥാര്‍ഥമുസ്ലികളല്ല എന്ന് ആര്‍ക്കും പറയാനാവില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അമേരിക്കയിലെ മുസ്ലിംകളെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് മറിച്ചൊരു കാഴ്ചപ്പാടില്ല. അമേരിക്കയില്‍ ഇസ്ലാമിക നിയമങ്ങളാണ് വേണ്ടത് എന്ന് ഇടക്കിടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അവര്‍ പൂര്‍ണമുസ്ലിംകള്‍ തന്നെയായിരിക്കും. എന്നാല്‍ ഇസ്ലാമിക ശരീഅത്ത് കാലികമല്ല എന്നോ അമേരിക്കക്ക് ഒരു കാലത്തും ഫിറ്റാവുകയില്ല എന്നോ ചിന്തിക്കുന്നവര്‍ ഇസ്ലാമിനെ തെറ്റിദ്ധരിച്ച മുസ്ലിമാകാനെ വഴിയുള്ളൂ. മനുഷ്യന് രാഷ്ട്രീയമായ നിയമം അവന്റെ ഇഛക്കനുസരിച്ച് നിര്‍മിക്കാം എന്ന് ഏതെങ്കിലും മുസ്ലിം വിശ്വസിക്കുന്നവെങ്കില്‍ അവന്റെ വിശ്വാസത്തില്‍ പാകപ്പിഴവുകളുണ്ടെന്ന് പറയാന്‍ ആരുടെയും സമ്മതവും ആവശ്യമില്ല.

ഒരാള്‍ പൂര്‍ണമുസ്ലിമാകുന്നത് 6 അടിസ്ഥാന വിശ്വാസങ്ങളും 5 അനുഷ്ഠാനകാര്യങ്ങളും കൃത്യമായി പിന്തുടരുന്നതിലൂടെയാണ്. ജീവിതത്തിന്റെ സകലതുറകളിലും ദൈവിക നിയമങ്ങള്‍ പിന്തുടരുന്നതിനാണ് ദീനിന്റെ സംസ്ഥാപനം എന്ന് ചുരുക്കത്തില്‍ പറയുക. അത് ഒരു മുസ്ലിമിന്റെ ലക്ഷ്യമായിരിക്കണം എന്ന് അംഗീകരിക്കാത്ത ഒരു മുസ്ലിമും ഉണ്ടായിരിക്കില്ല. മുസ്ലിം നാമധാരികള്‍ ഉണ്ടാകാമെങ്കിലും. (തുടരും)